ما ادما به شیوه ی افراد جنوب شرق اسیا بر سطح زمین راه می رویم با یک سبد در جلو..

ویک سبد در پشت.در سبد جلو/صفات نیک خود را می گذاریم.در سبد پشتی

عیب های خود را نگه می داریم.به همین دلیل در طول روزهای

زندگی چشمان خود را بر صفات نیک خود می دوزیم

وفشارها را در سینه مان حبس می کنیم در همین زمان بی رحمانه در پشت سر

همسفرمان که پیش روی ما حرکت می کند تمام عیوب او را می بینیمی

بدین گونه است که درباره ی خود بهتر از او داوری می کنیم

بی انکه بدانیم کسی که پشت سر ما راه می رود به ما

با همین شیوه می اندیشد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: